سایت تابناک در مقاله‌ای به بخشی رفتارهای مدیریتی رئیس‌جمور انتقاد کرد.
در بخشی از این مقاله آمده است:
مطلب مهم‌تر اتفاق تلخی بود که در دو هفته قبل در دیدار احمدی نژاد در ملاقات با دوستان هم دانشگاهی اش در دانشگاه علم و صنعت اتفاق افتاد که از قضا بیاناتشان از تلویزیون هم پخش شد.
جناب ایشان در حالی که سعی می کرد بیانات خود را با خنده ای، ملیح تر و دلنشین تر کند خطاب به آنان گفت: ما ز یاران چشم یاری داشتیم. ما فکر می کردیم دوستان آمده اند کمکی به ما بکنند ولی ما را 300 میلیارد تومان پیاده کردند که البته طوری نیست و ما می دهیم.
اگر چه چنین بنظر می رسد که این بیانات نیازی به شرح و توضیح نداشته باشد اما نمی توان و نباید از کنار آن به سادگی گذشت.
300 میلیارد قابل یا ناقابلی که ایشان در این ملاقات یکی دو ساعته به دانشگاه خودش علم و صنعت داد برابر با بودجه شش ساله سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی است که در پنج قاره جهان با بیش از شصت نمایندگی فرهنگی به فعالیتهای فرهنگی و بین المللی می پردازد و در تنگناهای بسیار مالی دست و پا زده و می زند و با آن همه تاکید و توصیه رهبری بر اهمیت کار آن با سیلی صورت خود را سرخ نگاه می دارد و دم برنمی آورد.
ـ این چه روش مدیریتی است که رییس دولت حاضر به ترک آن نیست؟
ـ کجای این رویه ها و روشها طبق برنامه و مطابق برنامه هایی است که کارشناسان امر و نمایندگان مجلس با صرف هزاران ساعت آن را تدوین و تصویب نموده اند؟
ـ مگر دانشگاه علم و صنعت برنامه سال 88 خود را واقعی ندیده است که با ردیف کردن چنین ملاقاتهایی به دنبال جذب و جلب این بودجه های مازاد است؟
ـ آیا اگر دانشگاهی مانند اهواز یا سیستان و بلوچستان و کرمان و اصفهان و یا ... هم چنین ملاقاتی با رییس دولت داشته باشند صرف نظر از اینکه به آنها وقت داده می شود یا نمی شود آیا مشمول همین مهرورزی ها خواهند شد و اگر بر فرض هم بشوند کار صحیحی انجام شده و اشتباهی بر اشتباهات دیگر ایشان اضافه نشده است؟
ـ آیا پس از گذشت سی سال از عمر این انقلاب مبارک این روش مدیریت هزینه کردن بودجه صحیح است؟
ـ درست است که مجلس پس از آن ارفاقی که با نظر رهبری به احمدی نژاد در رای دادن به کسانی که مایل به وزارتشان نبود کرد، سرش فعلا به کار خودش گرم است، چرا در رابطه با این گونه حاتم بخشی های ایشان که متاسفانه انتها هم ندارد حداقل از جناح بیهوش اقلیت مجلس! صدایی به اعتراض در نمی آید؟
راستی چرا رییس دولت که همه جا در داخل و خارج خود را یک معلم دانشگاه می داند و باید نه تنها خود بلکه حتی دیگران را موظف به انجام برنامه هایی که به تصویب مجلس می رسد بنماید و این همه بر ادامه روشهای خود اصرار دارد؟
کسی منکر این نیست که رییس دولت در مواقع بسیار ضروری که تشخیص می دهد به صورت خارج از برنامه باید گره گشایی کند نباید اختیار عملی داشته باشد، بلکه سخن بر سر این است که گاه این استثنائات توسط ایشان آنقدر زیاد شده که جا را بر قاعده ها تنگ نموده است.
آقای احمدی نژاد باید بداند آبروی دولت اسلامی نزد او به امانت است و وی مجاز نیست به هر شکل ممکن مانند بودجه آن را طبق سلیقه خود و در هر کجا که تشخیص دهد هزینه نماید.
